20 Ekim 2012 Cumartesi
572
Seni bu kadar zorlayan nedir,savrulmaktan korkmanı sağlayan.Eninde sonunda savrulacaksın ve etlerin çürüyecek,herşeyi bu kadar büyütmeye ve karşısında korkak bir budala gibi titremeye olan bu bağlılığın sahiden kötü bir boyutta dostum.Üzüntülerin için birilerini suçlamayı bırakıp korkak budalalığına ve yukarı arsızca bakan gözlerine bir an önce yönlensen iyi edersin.Garip ikilemlerdesin,saçmalıyorsun.Ne doğana tutunabiliyorsun ne de aklına.Sıkıca kavrayabildiğin hiçbir yanın yok.Titreyen parmaklarının zihnine ördüğün duvarlara çarptığını görebiliyorum.Hangisini uygulamaya koysan daha çok batırmaktan başka birşey yapamıyorsun.Bu yüzden kendini sürekli eksik hissediyorsun.Kendini uykularında bile bırakmayan bir türe aitsin sen,yanan evlerinden çıplak çıkan türünü yargılayansın,fakat yanan evden kendisini çırılçıplak kıçında şişeyle dışarı atansın.Anlayabiliyor musun ?Tüm yanlışlar keskin birşekilde ortada.Ellerine bulaşan,ayaklarına yapışan pisliğin nereden geldiğini arıyorsan sana kendi zihnini işaret ediyorum.Milyonlarca el sana kendini gösteriyor ama görmek istemiyorsun.Bunlardan haz alan sapık sensin.Çok imrendiğin doğanın ve yıldızların tutumu seninkine hiç benzemiyor.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder